Jesiotr bałtycki rozszerza areał swojego występowania
Ryszard Kolman1, Mirosław Szczepkowski1, Valdas Gecys2
1Instytut Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie
2Służba Rybacka przy Ministerstwie Rolnictwa Republiki Litewskiej w Wilnie
Na początku lipca 2011 roku na terenie Litwy przeprowadzono pierwsze eksperymentalne zarybienie dopływów Niemna narybkiem jesiotra ostronosego (Acipenser oxyrinchus oxyrinchus), przyszłego bałtyckiego. Zarybienie było efektem umowy o współpracy zawartej pomiędzy Instytutem Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie a Służbą Rybacką przy Ministerstwie Rolnictwa Republiki Litewskiej w Wilnie. Jest to urząd łączący w sobie funkcje naszego Departamentu Rybactwa oraz instytucji odpowiedzialnej za zarybienia wód otwartych i dysponującej własnymi obiektami zarybieniowymi. Przeprowadzone zarybienie było pierwszym działaniem, poprzedzającym właściwe zarybienia, w ramach planowanych wspólnych prac nad restytucją jesiotra bałtyckiego w basenie rzeki Niemen. Do przyszłego programu restytucji zgłosiła swój akces również strona rosyjska, a mianowicie FGU „Zapbaltrybvod” z Kaliningradu, które zarządza rybactwem na terenie obwodu kaliningradzkiego. Udział strony rosyjskiej jest niezbędny z uwagi na to, że dolny nurt Niemna stanowi wspólną granicę pomiędzy obwodem kaliningradzkim a Litwą (rys.1).
Do pilotażowego zarybienia wybrano 30 sztuk narybku jesiotra ostronosego, wychowanego w Zakładzie Hodowli Ryb Jesiotrowatych IRS w Pieczarkach. Średnia długość całkowita ryb, mierzona podczas ich znakowania, wyniosła 34,4 cm, a średnia masa osobnicza 144,2 g. Ryby dwa tygodnie przed zarybieniem zostały poznakowane litewskimi znaczkami typu Carlin, w kolorze niebieskim o oznaczeniach LT od nr 6156 do 6187 (fot.1).
Oprócz tego u każdego osobnika pod pierwszą grzbietową płytką kostną umieszczono znaczek PIT z kodem magnetycznym. Narybek jesiotra z basenu podchowowego w ZHRJ na miejsce zarybień był przetransportowany w workach polietylenowych z wodą i tlenem (fot.2). Podróż trwającą ok. 4 godzin ryby zniosły bardzo dobrze.
Do zarybień wybrano dwie rzeki: Neris (Wilia) (rys.1) oraz jej prawy dopływ rzekę Šventoji (Święta). O wyborze tych rzek zadecydował fakt , że wg źródeł historycznych do obu tych rzek kiedyś jesiotry bałtyckie wchodziły na tarło. Ponadto wpływają one do Niemna poniżej zapory wodnej w okolicach Kowna, która skutecznie przeciwdziała migracjom ryb.