Kolejne stanowiska trawianki Perccottus glenii w rezerwacie Mewia Łacha
Tomasz Kuczyński, Piotr Pieckiel
Zakład Ekologii Wód Instytutu Morskiego w Gdańsku
Trawianka Perccotus glenii, której naturalnym obszarem występowania jest wschodnia Azja (Bogucka i Naseka 2002), od czasu stwierdzenia jej po raz pierwszy na terytorium Polski w starorzeczu Wisły w okolicach Dęblina (Antychowicz 1994), została odnotowana w Wiśle i jej starorzeczach na odcinku od Krakowa do Tczewa (Terlecki i Pałka 1999, Wiśniewolski 2001, Nowak i in. 2008, Witkowski 2008). W rezerwacie Mewia Łacha utworzonym na przyujściowym obszarze Przekopu Wisły gatunek ten po raz pierwszy odnotowano w 2011 roku w niewielkim bezodpływowym jeziorze zlokalizowanym w wschodniej części rezerwatu, gdzie w połowach wykonanych żakami trawianka stanowiła 60% ogólnej liczebności odłowionych ryb (Kuczyński i Pieckiel 2011).
Podczas badań prowadzonych w lipcu i sierpniu 2012 roku, będących kontynuacją prac inwentaryzacyjnych w ramach projektu „Opracowanie projektów planów ochrony dla obszarów Natura 2000 w rejonie Zatoki Gdańskiej i Zalewu Wiślanego”, stwierdzono obecność trawianki w kolejnych dwóch jeziorach położonych w granicach rezerwatu (rys. 1). Położone we wschodniej części rezerwatu jezioro potocznie nazywane Mikoszewskie ma powierzchnię 31 ha i jest otoczone szuwarem złożonym z trzciny pospolitej (fot. 1). Maksymalna stwierdzona podczas badań głębokość wynosiła 2 metry. Dno prawie w całości było porośnięte zwartymi makrofitami zanurzonymi. W połowach w strefie przybrzeżnej, z wykorzystaniem pułapek narybkowych odłowiono 17 osobników tego gatunku o długościach w przedziale 15-36 mm (średnia LT 21,1 mm), stanowiących 14% ogólnej liczebności odłowionych tym narzędziem ryb (rys. 2). Kolejnym stanowiskiem trawianki było położone w zachodniej części rezerwatu, małe (<0,5 ha), otoczone szuwarem Jezioro Bobrowe, którego lustro wody było całkowicie zarośnięte makrofitami (fot. 2). Podczas badań z użyciem pułapek narybkowych odłowiono w Jeziorze Bobrowym 354 osobniki trawianki, które stanowiły prawie 90% liczebności wszystkich odłowionych tym narzędziem ryb (rys. 3). Średnia długość (LT) trawianek w połowach badawczych na Jeziorze Bobrowym wynosiła 69,1 mm (zakres 16-149 mm).