Słów kilka o pielęgniczce kakadu
Grzegorz Wiszniewski
Zakład Ichtiologii, Instytut Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie
Małe pielęgniczki z Ameryki Południowej są rybami, które od lat cieszą się dużym zainteresowaniem akwarystów. Na uwagę niewątpliwie zasługuje pielęgniczka kakadu Apistogramma cacatuoides Hoedeman 1951. Jej hodowla nie sprawia większych trudności. Atrakcyjny wygląd oraz ciekawy behawior powodują, że jest ona polecana akwarystom rozpoczynającym przygodę z rybami z rodzaju Apistogramma.
Pielęgniczki kakadu można zaliczyć do grupy małych pielęgnic. Samiec dorasta do ok. 8-9 cm, natomiast samica jest wyraźnie mniejsza. Jej długość nie przekracza 5 cm. Rozróżnienie płci u dorosłych osobników nie sprawia kłopotu ze względu na charakterystyczną budowę ciała. Samiec jest masywniejszy, natomiast pierwsze promienie jego płetwy grzbietowej są wydłużone i tworzą charakterystyczny pióropusz. Płetwa ogonowa jest również wydłużona (fot. 1). Naturalna gama ubarwienia ciała formy dzikiej obejmuje odcienie zieleni i szarości, z czerwonymi lub pomarańczowymi punktami na płetwach. W wyniku chowu selektywnego uzyskano ryby o intensywnej barwie płetw. Na polskim rynku akwarystycznym najczęściej spotykane są odmiany “orange”, u których płetwy samców są wybarwione na intensywny pomarańczowy kolor, oraz “red” i “yellow”, gdzie dominuje barwa czerwona i żółta. Samica pielegniczki kakadu, oprócz drobniejszej budowy ciała posiada krótkie płetwy, które nie są tak intensywnie wybarwione jak u samca (fot 2). Dodatkowe różnice można zauważyć w budowie pyska. Otwór gębowy samca jest znacznie szerszy niż samicy. Rozróżnienie płci u młodych osobników może być nieco problematyczne. Charakterystyczne dla płci ubarwienie płetw pojawia się dopiero przy długości całkowitej ciała ok. 3-4 cm. Na tym etapie można zaryzykować wytypowanie samców, jednakże stuprocentową pewność uzyskuje się dopiero w momencie wzrostu płetwy ogonowej i grzbietowej (przy długości ok. 5 cm).