Wielkość i charakterystyka zarybień obwodów rybackich węgorzem europejskim Anguilla anguilla (L.) w 2014 roku
Maciej Mickiewicz, Arkadiusz Wołos
Zakład Bioekonomiki Rybactwa, Instytut Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie
Ze względu na liczną zabudowę hydrotechniczną na ciekach z dorzecza Odry, a zwłaszcza Wisły, uniemożliwiającą wstępowanie do rzek narybku węgorza podstawą gospodarki węgorzowej były i są zarybienia. W okresie powojennym, dzięki intensywnie prowadzonym zarybieniom narybkiem szklistym odłowy węgorza systematycznie rosły, by w połowie lat 80. XX wieku osiągnąć poziom 600-700 ton (Leopold i in. 1998). Po tym okresie zaczęły jednak spadać zarybienia, a w wielu wówczas państwowych gospodarstwach rybackich (PGRyb) rok 1987 był ostatnim rokiem przed okresem transformacji własnościowej, w którym zarybiono jeziora tym gatunkiem (op. cit.).
Po przebytych przemianach własnościowych, których szczyt przypadł na lata 1993-1995, część nowo powstałych podmiotów gospodarczych zaczęła zarybiać dzierżawione jeziora węgorzem szklistym lub podchowanym, ale rok 1995 był ostatnim, w którym zarybiono jeziora narybkiem szklistym w większych ilościach – średnio 38,8 szt./ha (Wołos 1996). W następnych latach stosowano praktycznie tylko narybek podchowany w znacznie mniejszych dawkach zarybieniowych, sięgających w ostatnich trzech latach średnio 4-5 szt./ha (Mickiewicz 2013, 2014, 2015, Mickiewicz i Wołos 2013, 2014).
Celem opracowania jest przedstawienie danych dotyczących wielkości i charakterystyki zarybień węgorzem europejskim publicznych powierzchniowych śródlądowych wód płynących Polski w 2014 roku.
Podstawy metodyczne
Badania dotyczące zarybień węgorzem europejskim wód obwodów rybackich oparte zostały na reprezentatywnym zbiorze podmiotów, prowadzących śródlądową gospodarkę rybacką w publicznych śródlądowych powierzchniowych wodach płynących.
W celu zebrania stosownych danych opracowano specjalne kwestionariusze ankietowe i rozesłano do reprezentatywnej grupy (N=78) podmiotów gospodarczych, uprawnionych do rybackiego użytkowania obwodów rybackich w Polsce. Głównie były to podmioty o charakterze spółek, okręgi Polskiego Związku Wędkarskiego, a także większe prywatne gospodarstwa rybackie.
W sumie uzyskano zadowalający (80,8%) zwrot 63 kwestionariuszy od podmiotów użytkujących około 292221 ha wód, w tym z dorzecza Wisły od 38 podmiotów użytkujących łącznie ok. 197823 ha wód, a z dorzecza Odry od 25 podmiotów użytkujących ok. 94398 ha wód stanowiących obwody rybackie.