Zasady odbioru materiału zarybieniowego do zarybiania polskich obszarów morskich w 2019 roku
Ryszard Bartel
Zespół do Spraw Zarybiania
Opublikowane zasady odbioru materiału zarybieniowego do zarybiania polskich obszarów morskich z powodu wprowadzonych zmian w latach 2016-2018 musiały ulec poprawkom i uzupełnieniom. Przedstawiona obecnie wersja powtarza zawarte w poprzednich tekstach nadal aktualne już zalecenia i wprowadza nowe obowiązujące w 2019 roku.
Od wielu lat prowadzone są zarybiania materiałem zarybieniowym wychowanym w obiektach hodowlanych. W związku z ograniczonymi możliwościami odbywania tarła naturalnego w wyniku niekorzystnych zmian w środowisku i zmniejszeniu bądź zniszczeniu możliwości tarła naturalnego oraz nadmiernej presji eksploatacyjnej rybactwa rekreacyjnego i komercyjnego konieczne są działania rekompensacyjne. Konieczność uzupełniania niedostatecznego tarła naturalnego podnoszono dość wcześnie. Początkowo w zarybieniach dominowały wylęg i narybek jesienny. Obecnie preferuje się smolty i narybek letni. Nie zarybia się narybkiem jesiennym i presmoltami oraz ogranicza się zarybianie wylęgiem.
Corocznie z przyznanych środków finansowych na materiał zarybieniowy, na troć przeznacza się od 48 do 62%, w tym na smolty troci około 50%, na materiał zarybieniowy łososia od 25 do 30% i na sieję Zatoki Puckiej od 30 do 70 tys. zł. Materiał zarybieniowy wypuszczany jest do dopływów górnej i dolnej Wisły, do dopływów środkowej Odry oraz do rzek pomorskich. Przy zarybianiu przestrzegana jest zasada ochrony genetycznej populacji ryb. Wychowane ryby muszą być wypuszczone do rzeki, w której złowiono tarlaki i pozyskano od nich ikrę do chowu materiału zarybieniowego.
1. Zasady odbioru materiału zarybieniowego na potrzeby zarybiania polskich obszarów morskich regulują sprawy formalne:
a) Warunki i kryteria odbioru poszczególnych gatunków materiału zarybieniowego corocznie ustala Minister Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej na wniosek Zespołu do Spraw Zarybiania,
b) Corocznie przewodniczący Zespołu przygotowuje plan zarybiania, który jest opiniowany przez Zespół do Spraw Zarybiania,
c) Podstawą do odbioru materiału zarybieniowego od hodowcy/sprzedawcy i przeprowadzenia zarybienia jest plan zarybiania,
d) Plan zarybiania jest podstawą do negocjacji między hodowcą a realizatorem zarybiania – Instytutem Rybactwa Śródlądowego dla określenia liczby zakupionych ryb oraz uzgodnienia cen materiału zarybieniowego,
e) Smolty łososia i troci odbierane są w jednej klasie długości całkowitej (od końca pyska do końca najdłuższych promieni w płetwie ogonowej), indywidualne długości smoltów łososia mieszczą się w granicach od 12,5 do 28,0 cm, a indywidualne długości smoltów troci w granicach od 14,5 do 28,0 cm,
f) Oferowanie przez hodowcę większej liczby materiału zarybieniowego niż wielkości podane w planie zarybiania muszą być uzgodnione z realizatorem zarybiania - Instytutem Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie reprezentowanym przez dr. Tomasza Czerwińskiego, tel. 571 293 848, e-mail: tczerwinski@infish.com.pl, który zdecyduje o warunkach zakupu,
g) Upoważnione przez Instytut Rybactwa Śródlądowego osoby zwane wykonawcami zarybiania ustalają z hodowcą termin odbioru materiału zarybieniowego i miejsce wypuszczenia ryb. Informacje te są konsultowane z przewodniczącym Zespołu, Ryszardem Bartlem, tel. 605 250 597, e-mail: ryszard.bartel@wp.pl oraz Panią Janiną Kardelą, tel. 605 275 524, e-mail: j.kardela@infish.com.pl,
h) Informacje o zarybieniu przekazywane są e-mailem do OIRM, Urzędu Marszałkowskiego, Państwowego Gospodarstwa Wodnego, Wody Polskie RZGW, Państwowej Straży Rybackiej, rybackiego użytkownika wody, Departamentu Rybołówstwa Ministerstwa Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej oraz do służb weterynaryjnych,