Porównanie wyników trzech metod połowu ryb wykorzystanych do oceny składu gatunkowego i struktury ilościowej zespołu ryb
Andrzej Kapusta1, Jacek Perkowski2, Łukasz Strzałkowski2, Jan Woźniak2,
Marcin Dobrowolski2, Piotr Traczuk1, Tomasz Heese3
1Instytut Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie
2Okręg Mazowiecki, Polski Związek Wędkarski
3Politechnika Koszalińska
Dane dotyczące składu gatunkowego i zagęszczenia populacji ryb stają się coraz ważniejsze jako wskaźniki stanu ekologicznego ekosystemów wodnych. Potrzeba oceny stanu ekologicznego jezior na podstawie ichtiofauny wynika z Ramowej Dyrektywy Wodnej, która zobowiązuje kraje członkowskie Unii Europejskiej do przeprowadzenia takiej oceny (Argillier i in. 2013). Obowiązkowej ocenie podlegają jeziora o powierzchni poniżej 50,0 ha. Polska opracowała i zinterkalibrowała dwie metody oceny stanu ekologicznego jezior. Metoda LFI+ oblicza ocenę punktową i podaje stan ekologiczny jezior na podstawie dziesięcioletnich odłowów rybackich, z kolei metoda LFI-CEN na podstawie jednokrotnych połowów zestawem wontonów nordyckich (Chybowski i in. 2016).
Europejskie standardowe normy połowu ryb zostały przygotowane dla większości siedlisk słodkowodnych. Najczęściej połowy ryb prowadzone są według wytycznych dotyczących zakresu i wyboru metod pobierania prób ryb przy użyciu sieci lub elektropołowów. Wiarygodne szacunki struktur zespołów ryb w wodach śródlądowych stanowią wyzwanie nawet w małych zbiornikach wodnych. W płytkich ekosystemach wodnych można zastosować kilka metod (Casselman i in. 1990, Erős i in. 2009). Miarodajne informacje na temat ryb mogą wymagać połączenia kilku metod pobierania próbek w różnych siedliskach (Kubečka i in. 2012). Charakterystyka zespołów ryb w ekosystemach wodnych jest trudna, a uzyskane informacje w dużym stopniu zależą od wyboru sprzętu do połowu ryb. Uzyskanie wiarygodnych szacunków wskaźników opisujących ichtiofaunę, takich jak bogactwo gatunkowe, prawie zawsze wymaga stosowania wielu metod połowu ryb. Użycie więcej niż jednej techniki pobierania próbek jest na ogół preferowane w celu uzyskania kompleksowego obrazu struktury zespołu ryb. Dlatego kluczowa jest wiedza na temat porównywalności wyników między różnymi metodami stosowanymi do połowów ryb. W artykule przedstawiono wyniki połowów ryb przeprowadzonych w tym samym jeziorze trzema odmiennymi metodami.