Efekt stosowania różnych procedur żywienia larw jesiotra ostronosego (Acipenser oxyrinchus) w warunkach kontrolowanych
Iwona Piotrowska, Bożena Szczepkowska, Mirosław Szczepkowski, Michał Kozłowski
Zakład Hodowli Ryb Jesiotrowatych, Instytut Rybactwa Śródlądowego im. Stanisława Sakowicza
Intensywne połowy oraz silny wpływ antropogeniczny na środowisko naturalne doprowadziły do gwałtownego spadku liczebności dziko żyjących populacji ryb, a w niektórych przypadkach do ich niemal całkowitego wyginięcia, np. jesiotra ostronosego (Acipenser oxyrinchus) (Kolman i in. 2011). Prowadzone do chwili obecnej prace związane z restytucją tego gatunku w Polsce wciąż pozostawiają kilka niewiadomych, zwłaszcza dotyczących podchowu stadiów larwalnych. U jesiotra ostronosego szczególne problemy występują w początkowym okresie żywienia, często prowadząc do masowych strat (Mohler 2003, Szczepkowski i in. 2007, Kolman i in. 2011). Wśród potencjalnych przyczyn tego zjawiska wymienia się nieodpowiednie procedury żywienia larw. Optymalizacja technik podchowu, w tym prawidłowe określenie momentu wprowadzania pokarmu może znacząco wpłynąć na wzrost i przeżywalność tego wymagającego gatunku. Według badań Gisbert i Williot (1997) zarówno zbyt wczesne wprowadzanie pokarmu, jak i zbyt późne nie przynoszą wymiernych korzyści w postaci zwiększonych przyrostów larw. Przegląd dostępnej literatury na temat behawioru larw oraz rozwoju układu pokarmowego ryb jesiotrowatych pozwala w przybliżeniu określić odpowiedni moment podania pokarmu egzogennego (Gawlicka i in. 1995, Żółtowska i in. 1999, Gisbert i Ruban 2003, Kamali i in. 2006, Sanz i in. 2011). Opiera się on na obserwacji behawioru larw, między innymi sposobu pływania i gromadzenia się, resorpcji woreczka żółtkowego czy momentu wydalania korka melaninowego (Gisbert i in. 1999, 2000, Szczepkowski i in. 2000).
Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływu momentu podania pierwszego pokarmu żywego oraz paszy komercyjnej na przeżywalność i wzrost larw jesiotra ostronosego.