Kontrola gospodarki rybackiej w świetle aktualnych rozwiązań prawnych
Krzysztof Gruszecki
Instytut Rybactwa Śródlądowego im. Stanisława Sakowicza
Radca prawny
Gospodarka rybacka jest niezwykle trudnym i wrażliwym sposobem korzystania ze środowiska. Z jednej strony jest ona bowiem determinowana wynikiem ekonomicznym. Z drugiej strony jest jednak prowadzona w środowisku wodnym, oddziałując zarówno na zasoby przyrodnicze, jak i wodne. Dlatego też biorąc pod uwagę tę delikatność materii musi być w sposób szczególny weryfikowana, tak aby jej wykonywanie nie doprowadziło do wystąpienia negatywnych zmian w środowisku. Ta specyfika znajduje swoje odzwierciedlenie w podstawach jej prowadzenia. Z jednej strony musi ona bowiem odpowiadać wymaganiom wynikającym z ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz.U. z 2020 r., poz. 310 z późń. zm.) w zakresie zgód wodnoprawnych na korzystanie ze środowiska oraz na wykonywanie urządzeń wodnych. Z drugiej natomiast gospodarka rybacka z reguły prowadzona jest na podstawie umów oddających obwody rybackie w dzierżawę oraz musi odpowiadać standardom wynikającym z ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (Dz.U. z 2019 r., poz. 2168 z późn. zm.).