Wirusy patogenne dla suma europejskiego (Silurus glanis)
Patrycja Schulz1, Karolina Duk1, Barbara Kazuń1, Krzysztof Kazuń1,
Elżbieta Terech-Majewska2, Joanna Pajdak-Czaus2, Andrzej K. Siwicki3
1Zakład Ichtiopatologii i Ochrony Zdrowia Ryb, Instytut Rybactwa Śródlądowego im. Stanisława Sakowicza
2Katedra Epizootiologii, Wydział Medycyny Weterynaryjnej, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
3Katedra Mikrobiologii i Immunologii Klinicznej, Wydział Medycyny Weterynaryjnej, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Sum europejski (Silurus glanis) jest gatunkiem rodzimym w Europie Wschodniej i Azji Zachodniej, ale ze względu na popularność wśród wędkarzy został wprowadzony do wielu krajów europejskich, w tym Francji, Włoch, Holandii, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii. Jest jedną z największych ryb słodkowodnych na świecie. Największy osobnik został złowiony w rzece Rodan w południowej Francji, mierzył 2,73 m i ważył 130 kg (Boulętreau i Santoul 2016).
Sum europejski ma znaczenie gospodarcze w rybołówstwie komercyjnym i rekreacyjnym, a także w akwakulturze. Jego produkcja w akwakulturze europejskiej wzrosła z około 840 ton w 2015 roku do 1175 ton w 2019 (FEAP 2020). Produkcja w coraz większym stopniu opiera się na intensywnej hodowli. W systemach zamkniętych, takich jak systemy akwakultury recyrkulacyjnej (RAS), główne problemy zdrowotne nie wynikają z zakażeń pasożytniczych, a przede wszystkim z bakteryjnych i wirusowych. Wiedza na temat infekcji wirusowych u suma europejskiego w literaturze naukowej jest bardzo ograniczona, obejmując głównie opisy zakażeń ranawirusowych (Iridoviridae) i cirkowirusowych (Circoviridae), oparte jedynie na kilku przypadkach.
Rodzina Circoviridae została wyodrębniona w połowie lat 90. W rzeczywistości do 2010 roku doniesienia publikacyjne o zakażeniach cirkowirusami dotyczyły tylko zróżnicowanych gatunków ptaków i trzody chlewnej. Dopiero późniejsze badania wykazały obecność cirkowirusów u ryb słodkowodnych i różnych ssaków (w tym nietoperzy, szympansów, psów, norek i ludzi) oraz bezkręgowców (Rosario i in. 2017). Zgodnie z aktualną wersją taksonomii Międzynarodowego Komitetu Taksonomii Wirusów (International Committee on Taxonomy of Viruses - ICTV) rodzina ta składa się z dwóch rodzajów: Circovirus i Cyclovirus obejmujących łącznie 101 gatunków wirusów.