Podchów larw jesiotra ostronosego (Acipenser oxyrinchus) z wykorzystaniem żywych i mrożonych naupliusów Artemia sp. o różnym rozmiarze
Iwona Piotrowska, Bożena Szczepkowska, Michał Kozłowski, Mirosław Szczepkowski
Zakład Hodowli Ryb Jesiotrowatych, Instytut Rybactwa Śródlądowego im. Stanisława Sakowicza
Według raportów Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody ryby jesiotrowate należą do jednych z najbardziej zagrożonych wyginięciem (IUCN 2021). Przyczynami spadku liczebności ich naturalnych populacji było długoterminowe oddziaływanie człowieka na ekosystemy wodne. Głównie rozwój przemysłu, rolnictwa, regulacja i zabudowa rzek oraz intensywne połowy (Kolman i in. 2011). Dlatego zarybienia pozostają wciąż jednym z podstawowych narzędzi w utrzymywaniu zrównoważonych populacji, szczególnie objętych programem restytucji. Prace związane z odbudową bałtyckiej populacji jesiotra ostronosego (Acipenser oxyrinchus) w Polsce zostały zainicjowane prawie dwadzieścia lat temu (Kolman i in. 2011, Kapusta i in. 2016, Purvina i in. 2019). Powodzenie podjętych działań wymaga długoterminowej współpracy zaangażowanych państw i organizacji w celu osiągnięcia stabilnej populacji jesiotra ostronosego w Bałtyku. Jednym z kluczowych środków do osiągnięcia wytyczonych celów jest optymalizacja programu hodowlanego, a szczególnie udoskonalenie technik żywienia larwalnych i młodocianych stadiów jesiotra ostronosego (Kolman i in. 2011, Gessner i in. 2019). Sukces podchowu larw zależy przede wszystkim od odpowiedniego pokarmu, który jest efektywnie trawiony, ma odpowiedni rozmiar oraz dostarczy składników odżywczych wspierających optymalny wzrost i przeżywalność (Hamre i in. 2013, Radhakrishnan i in. 2020). Większość larw ryb jesiotrowatych wymaga podawania pokarmu żywego we wstępnym podchowie w systemie recyrkulacyjnym (RAS) (Chebanov i Galich 2011, Gisbert i in. 2018). Badania wykazały, że najlepszym żywym pokarmem dla larw jesiotra ostronosego są naupliusy Artemia sp., które mogą być podawane również w formie mrożonej oraz wysuszonej (Mohler 2000, Szczepkowska i in. 2009, Cobo i in. 2014). Przy podchowie tego gatunku należy także zwrócić uwagę na elementy strategii żywienia, takie jak: częstotliwość karmienia, typ pokarmu (żywy lub mrożony) oraz jego rozmiar (Mohler i in. 2000, Szczepkowski i in. 2010, 2011, Kolman i Kapusta 2018).
Powszechną praktyką w podchowie wielu gatunków ryb i skorupiaków jest wykorzystanie pokarmu mrożonego (Soares i in. 2006). Zaletą takiego pokarmu jest możliwość przygotowania i zgromadzenia większej ilości przed planowanym podchowem, tym samym usprawniając jego przebieg oraz ograniczając koszty (Stańczak i in. 2017, Valentine i in. 2017). Dostępna literatura dostarcza mało informacji na temat możliwości wykorzystania mrożonych naupliusów Artemia sp. (Mohler i in. 2000). Dlatego istotne jest zbadanie wpływu takiego rodzaju pokarmu na efektywność podchowu larw jesiotra ostronosego.