Sztuczny rozród suma europejskiego Silurus glanis L.
Sławomir Krejszeff, Zdzisław Zakęś, Maciej Rożyński, Marek Hopko
Zakład Akwakultury, Instytut Rybactwa Śródlądowego im. Stanisława Sakowicza
Wstęp
Sum europejski Silurus glanis L. jest jedną z największych ryb słodkowodnych Europy i Azji (fot. 1). Zasięg jego występowania na północy dochodzi do wybrzeży Bałtyku, na zachodzie sięga rzeki Ren. Występuje też w południowych dopływach Morza Czarnego, Morza Kaspijskiego, w północnych dopływach Jeziora Aralskiego oraz w wodach Azji Mniejszej (Bryliński i Chybowski 2000).
Charakteryzuje się szybkim tempem wzrostu oraz bezościstym, smacznym mięsem o dużej zawartości białka. W związku z czym cena rynkowa ryb towarowych znacznie przewyższa ceny innych gatunków ryb hodowlanych, na przykład karpia. Dlatego postrzegany jest przez hodowców w Polsce i innych krajach jako gatunek o dużym potencjale akwakulturowym. W związku z powyższym od wielu lat prowadzane są badania między innymi nad kontrolowanym rozrodem suma (Horvath 1977, Horvath i in. 1997, Linhart i in. 1997, Woynarovich i Horvath 1980, Brzuska i Adamek 1999, Ulikowski 2004, Linhart i in. 2020). Ich efektem było opracowanie procedur, które z powodzeniem zostały wdrożone do praktyki.