Polska akwakultura w 2021 roku na podstawie analizy kwestionariuszy statystycznych RRW-22. Część 2
Leszek Myszkowski
Zakład Rybactwa Stawowego, Instytut Rybactwa Śródlądowego im. Stanisława Sakowicza – Państwowy Instytut Badawczy
W poprzednim artykule (Komun. Ryb. 6/2022) autorzy przedstawili pierwszą część informacji zawartych w nadesłanych do IRS kwestionariuszach RRW-22, w tym podstawy prawne przeprowadzania tych badań, przebieg zbierania kwestionariuszy statystycznych oraz wielkość produkcji ryb, skorupiaków i ikry ryb przeznaczonej do spożycia, wraz z uzyskanymi cenami jednostkowymi w 2021 roku. Podano wielkość produkcji dwóch podstawowych gatunków krajowej akwakultury, to jest karpi i pstrągów w poszczególnych województwach. Artykuł zawiera również wiadomości o produkcji materiału obsadowego i zarybieniowego zarówno w stawach, jak i w wylęgarniach i podchowalniach. Zaprezentowano wartość produkcji akwakultury w 2021 roku oraz wielkość zatrudnienia w przedsiębiorstwach akwakultury.
W niniejszym artykule przedstawione są pozostałe, opracowane na podstawie badań statystycznych przy zastosowaniu kwestionariusza RRW-22, aspekty krajowej akwakultury w 2021 roku.
Stawy ziemne
Polska jest użytkownikiem największych powierzchni stawów ziemnych wśród krajów europejskich. Liczbę otrzymanych kwestionariuszy RRW-22 za 2021 rok oraz reprezentowanej w nich powierzchni ewidencyjnej stawów ziemnych w poszczególnych województwach przedstawia tabela 1 oraz rys. 1.
W 2021 roku badania statystyczne przy zastosowaniu kwestionariusza RRW-22 obejmowały 63297 ha powierzchni ewidencyjnej stawów ziemnych. Otrzymano 42 kwestionariusze z gospodarstw stawowych o łącznej powierzchni ewidencyjnej 752 ha oraz 3 z gospodarstw prowadzących akwakulturę intensywną, które nie produkują ryb konsumpcyjnych, natomiast produkują i sprzedają wyłącznie materiał zarybieniowy i obsadowy.
W porównaniu do poprzednich badań ponownie zwiększyła się powierzchnia, na której w 2021 roku nie wykazano żadnej aktywności gospodarczej w akwakulturze, zarówno chowu ryb czy też skorupiaków, jak i ich sprzedaży. Takich gospodarstw w 2021 roku było 69 o łącznej powierzchni ewidencyjnej stawów 1515 ha, natomiast rok wcześniej 68 podmiotów o łącznej powierzchni ewidencyjnej stawów 1474 ha. Przyczyny braku produkcji ryb w poszczególnych obiektach i stawach są zróżnicowane, ich genezą są zazwyczaj trwałe bądź okresowe deficyty wody dyspozycyjnej uniemożliwiające zalewanie stawów wodą i uzupełniane jej ubytków w trakcie sezonu produkcyjnego. Wyłączenia powierzchni stawowych związane są również z prowadzoną przebudową lub modernizacją obiektu chowu, złym stanem technicznym stawów lub też świadomą – czasową bądź stałą rezygnacją z prowadzenia chowu ryb. Zwiększanie powierzchni stawowych wyłączanych z produkcji należy traktować jako niepokojący symptom negatywnych tendencji w akwakulturze niskointensywnej.