Pratotechnika tarlisk karpiowych
Jacek Wolnicki1, Milena Sikorska2
1Instytut Rybactwa Śródlądowego im. Stanisława Sakowicza – PIB
2LXXVIII Liceum Ogólnokształcące im. Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej w Warszawie
Wiele wielkoobszarowych gospodarstw rybackich, specjalizujących się w produkcji karpia i innych gatunków ryb karpiokształtnych, rozpoczynało swoją historię od tarła naturalnego. Do jego przeprowadzenia powstawał specjalny kompleks stawów, czyli tarliska wraz ze stawami towarzyszącymi. Wiele z nich z biegiem czasu zostało przekształconych w stawy produkcyjne lub przestało być użytkowanych, ponieważ stworzone zostały w miejscach o niedostatecznym zasobie wodnym. Pozostałe są nadal z powodzeniem wykorzystywane do produkcji wylęgu karpia (Cyprinus carpio L.). Celem niniejszego artykułu jest zwrócenie uwagi na ważną rolę tarlisk karpiowych oraz przedstawienie możliwości ich odtworzenia wraz z opisaniem działań temu towarzyszących.
Pozyskiwanie własnego materiału obsadowego karpia ma sporo zalet i właścicielowi gospodarstwa rybackiego może przynieść wiele korzyści. Można wśród nich wymienić następujące:
możliwość prowadzenia własnych długofalowych prac selekcyjnych tarlaków karpia, ukierunkowanych na podniesienie ich wartości hodowlanej;
oszczędność na zakupie materiału obsadowego, zakup jedynie ryb dodatkowych;
brak konieczności inwestycji w wylęgarnię i jej wyposażenie oraz brak kosztów jej eksploatacji:
dysponowanie wylęgiem wyższej jakości niż materiał pochodzący z wylęgarni, cenionym ze względu na lepsze przystosowanie się do środowiska stawowego.