J. A. Szczerbowski, A. J. Szczerbowski, 1996 - Karasie – Wyd. IRS, s. 175

Biotechnologia w akwakulturze, 2008 - Red. Z. Zakęś, J. Wolnicki, K. Demska-Zakęś, R. Kamiński, D. Ulikowski. Wyd. IRS, s. 410

WSTĘP

Karasie należą do bardzo interesujących rodzajów ryb. W przeciwieństwie do wielu innych przedstawicieli ichtiofauny są bardzo odporne na niekorzystne zmiany środowiska. Z tym łączy się szerokie ich rozprzestrzenienie. W szeregu zbiornikach wodnych, a między innymi w zanikających i płytkich jeziorach, z wodą pozbawioną zimą tlenu, są jedynymi spotykanymi tam rybami. Wytrzymują również wysokie stężenia różnego rodzaju zanieczyszczeń.

Hodowane są w stawach karpiowych jako ryby dodatkowe i powszechnie, głównie przez akwarystów, jako ryby ozdobne. Kilkanaście ich odmian, a wśród nich najpopularniejsze złote rybki, spotkać można także w sadzawkach, stawach parkowych i różnych małych zbiornikach wodnych.

W polskiej literaturze zwięzłe opisy biologii i metod chowu karasi zamieszczano dotychczas tylko w akademickich podręcznikach. Wydawało się więc celowe szerzej je scharakteryzować i przedstawić rolę w środowisku oraz znaczenie gospodarcze. Osobom zainteresowanym wodami i rybami pomoże to w poszerzaniu wiedzy oraz w działaniach hodowlanych. Będzie również sprzyjało rozwojowi chowu i wykorzystywaniu możliwości produkcyjnych.

Całość podzielono na 3 rozdziały związane z układem systematycznym. Niektóre z podrozdziałów dotyczą wszystkich karasi. Chów i hodowlę akwariową omówiono tylko w rozdziale związanym ze złotą rybką. Ważniejsze pasożyty i choroby spotykane u wszystkich karasi przedstawiono przy charakterystyce karasia srebrzystego, a metodę połowów wędkarskich i odłowy ujęto w rozdziale dotyczącym karasia pospolitego.

Zdając sobie sprawę z wynikających z tego utrudnień liczymy na wyrozumiałość i prosimy o uwagi umożliwiające poprawienie całości w następnych wydaniach.

Autorzy