J. Waluga, H. Chmielewski - Jezioro Inulec - Plan Batymetryczny. Wyd. IRS, 1997 (format A2)
Płytkie, malownicze jezioro położone 5 km na zachód od Mikołajek.
Zbiornik o bardzo rozwiniętej linii brzegowej, z wieloma półwyspami, zatokami i małymi wyspami. Dno i ławica brzegowa miękkie i muliste, a górki podwodne kamienisto-żwirowe.
Obrzeża jeziora łagodnie ukształtowane, a od strony południowej miejscami wysokie i strome. Zbiornik otaczają pola i łąki oraz zabudowania kilku osiedli.
Jezioro znacznie zarośnięte; roślinność wynurzona, wśród której przeważają trzciny i pałki, porasta różnie szerokim pasem prawie całą linię brzegową oraz okolice wysepek i górek podwodnych. Roślinność zanurzona z przewagą mchu wodnego i rogatka schodzi miejscami do głębokości 5 metrów i występuje wokół linii brzegowej oraz na plosie przy wysepkach i górkach podwodnych; miejscami tworzy bujne łąki podwodne.
Inulec łączy się małymi ciekami z sąsiednimi jeziorami Głębokim i Majczem Wielkim.
Jezioro o bogatym i urozmaiconym pogłowiu ryb; występują m.in. sandacze, węgorze, szczupaki, okonie, sumy i karpie. Jezioro jest każdego roku zarybiane.
Przy południowo-wschodnich brzegach leży wieś Zełwągi, północnych – wieś Inulec, zachodnich – Świetki, a południowo-zachodnich – Wesołowo.
W sąsiedztwie przystanek PKP na linii kolejowej Olsztyn - Mikołajki - Ełk.
Wokół jeziora przebiegają szosy; od wschodu i północy obiega droga nr 16 (odcinek Mrągowo - Mikołajki).
Nad jeziorem pole biwakowe.
Jezioro dzierżawi Gospodarstwo Rybackie Mikołajki. Zbiornik jest udostępniony do wędkowania jako łowisko specjalne.