J. Waluga, H. Chmielewski - Jezioro Kisajno - Plan Batymetryczny. Wyd. IRS, 1997 (format A2)
Jezioro sąsiadujące z zachodnimi obrzeżami Giżycka. Najbardziej na południe wysunięty zbiornik z kompleksu Mamr.
Jezioro o rozwiniętej linii brzegowej, urozmaiconej półwyspami i zatokami oraz wieloma wyspami, które są ścisłym rezerwatem jako ostoja i miejsca lęgowe ptactwa wodnego. Dobijanie i wstęp na wyspy jest zabroniony. Z 18 wysp leżących na Kisajnie największa wyspa – Duży Ostrów (Wielka Kępa) o urozmaiconej linii brzegowej leży na południowym krańcu jeziora; Sosnowy Ostrów leży dalej na północny zachód, dalej za nim Górny Ostrów (Kadłubka), na północny wschód od niego – czwarta co do wielkości – Wielka Kiermuza; około kilometra na północny wschód Dębowa Górka – wysoko wyniesiona nad lustro wody, porośnięta lasem.
Jezioro wyraźnie podzielone na część południową, płytszą z wyspami i obficie zarośniętą oraz część północną, głębszą o mniej urozmaiconej linii brzegowej. Podział taki wyznaczają półwyspy – po wschodniej stronie Olchowy Róg, a u zachodnich brzegów Niski Róg.
Kisajno od północy łączy się otwartym plosem z jeziorem Dargin; granicę między jeziorami wyznacza linia od Wysokiego Rogu, cypla na zachodnim brzegu do Królewskiego Rogu na wschodnim. Na południu Kanałem Giżyckim łączy się z Niegocinem oraz krótkim kanałem Piękna Góra ze wschodnim krańcem Tajt i dalej Kanałem Niegocińskim z Niegocinem.
Brzegi Kisajna są w przewadze płaskie lub łagodnie wyniesione, tylko u krańców południowych i w części środkowo-zachodniej miejscami wysokie i strome. Obrzeża zajmują najczęściej pola i łąki, lasy występują w sąsiedztwie zatoki Zimny Kąt i na północ od niej, niewielkie kępy leśne rozrzucone są na południowych i wschodnich brzegach.
Jezioro jest obficie zarośnięte. Roślinność wynurzona zarasta brzegi prawie na całej ich długości. Większe skupiska trzciny występują wokół wysp Wielka Kiermuza, Górny Ostrów, Czapla, Mała Kiermuza. Również zachodnie brzegi porasta zwarty pas trzcin. Trzcinowiska u wschodnich brzegów północnego plosa są uboższe i długie odcinki brzegu koło wsi Perkunowo są wolne od roślin. Wśród roślinności wynurzonej zdecydowanie przeważa trzcina, poza nią występują m.in. pałka wąskolistna, tatarak, sitowie jeziorne, skrzyp błotny.
Roślinność zanurzona zajmuje około czwartej części powierzchni dna; dominują ramienice, moczarka, jaskier krążkolistny, rdestnice, rogatek. Na znacznych przestrzeniach dna roślinność zanurzona tworzy bujne łąki podwodne, zwłaszcza w sąsiedztwie Zimnego Kąta i w otoczeniu wysp oraz u wschodnich brzegów w okolicy Perkunowa. Przy wschodnich brzegach plosa południowego i zachodnich plosa północnego roślinność zanurzona porasta wąskim pasem stromo opadające stoki ławicy.
Pogłowie ryb urozmaicone: leszcz, płoć, szczupak, lin, węgorz i in. Jezioro udostępnione do wędkowania po wykupiniu u dzierżawcy stosownego zezwolenia.